Direct naar de inhoud

Soorten rechtshandelingen

Om de doelstellingen van de verdragen te bereiken, kan de EU verschillende soorten rechtshandelingen vaststellen. Sommige daarvan zijn bindend, andere niet. Sommige gelden voor alle EU-landen, andere maar voor een paar.

Verordeningen

Een “verordening” is een bindende rechtshandeling die in de hele EU van toepassing is. Zo hebben het Parlement en de Raad, toen de EU-verordening over de afschaffing van roamingtarieven tijdens reizen binnen de EU in 2022 afliep, een nieuwe verordening aangenomen om de vorige verordening te verduidelijken en ervoor te zorgen dat nog eens tien jaar een gemeenschappelijke aanpak inzake roamingtarieven wordt toegepast.

Richtlijnen

Een “richtlijn” is een rechtshandeling die een bepaald doel vastlegt dat de EU-landen moeten bereiken. Zij mogen echter zelf de wetgeving vaststellen om dat doel te bereiken. Een voorbeeld hiervan is de EU-richtlijn inzake kunststoffen voor eenmalig gebruik, die de impact van bepaalde van die kunststoffen op het milieu vermindert door het gebruik ervan voor borden, rietjes en drinkbekers te verminderen of zelfs te verbieden.

Besluiten

Een “besluit” is bindend voor degene tot wie het gericht is (een EU-land of bedrijf) en is rechtstreeks toepasselijk. Zo heeft de Raad op 1 januari 2023 een besluit genomen om Kroatië toe te staan de euro in te voeren. Dit besluit gold dus enkel voor dat land.

Aanbevelingen

Een “aanbeveling” is niet bindend. Toen de Commissie een aanbeveling deed aan aanbieders van mediadiensten uit EU-landen om hun eigendomstransparantie te verbeteren en hun redactionele onafhankelijkheid te waarborgen, had dit geen juridische gevolgen. Dankzij een aanbeveling kunnen de Europese instellingen hun opvattingen kenbaar maken en een bepaalde gedragslijn voorstellen, zonder dat dit juridische verplichtingen schept voor de betrokkenen.

Adviezen

Een "advies" is een niet-bindende verklaring van een van de instellingen en schept dus geen juridische verplichtingen voor degenen tot wie het advies gericht is. Een advies is niet bindend. Het wordt gegeven door een van de grote EU-instellingen (Commissie, Raad of Parlement) of door het Comité van de Regio's of het Europees Economisch en Sociaal Comité. De beide comités brengen tijdens het wetgevingsproces adviezen uit om hun standpunt over de regionale of sociaaleconomische aspecten van het voorstel kenbaar te maken. Het Europees Economisch en Sociaal Comité is bijvoorbeeld gekomen met een advies over de kmo-strategie 2.0 van de Commissie (strategie voor kleine en middelgrote ondernemingen).