Ursula Hirschmann werd in september 1913 geboren in een Joods middenklassengezin in Berlijn. Zij werd in 1932 lid van de jongerenorganisatie van de sociaaldemocratische partij uit verzet tegen de opmars van de nazi’s. Na haar ontmoeting en huwelijk met Eugenio Colorni, een jonge Italiaanse filosoof en socialist, werd Hirschmann actief in de clandestiene antifascistische oppositiebeweging in Italië.
Hirschmann en haar tijd
Toen Colorni werd gearresteerd en gevangengezet op het eiland Ventotene, volgde zij haar echtgenoot.
Daar ontmoetten zij Ernesto Rossi en Altiero Spinelli, die in 1941 samen het Manifest van Ventotene voor een vrij en verenigd Europa schreven, dat door velen wordt beschouwd als het vertrekpunt voor de Europese federalistische beweging. Velen die actief waren in het Italiaanse verzet tegen de nazi’s lazen dit manifest.
Een visie voor Europa
In het manifest werd opgeroepen tot een breuk met het verleden van Europa om een nieuw politiek systeem te creëren door een herstructurering van het beleid en een ingrijpende sociale hervorming. Hirschmann smokkelde het manifest naar het Italiaanse vasteland en hielp het te verspreiden.
Nadat zij Ventotene had verlaten, trok zij naar Milaan, waar zij samen met anderen in 1943 de Movimento Federalista Europeo (Europese Federalistische Beweging) oprichtte. Nadat Colorni door fascisten was vermoord, vluchtte Hirschmann naar Zwitserland en werd zij betrokken bij de organisatie van het eerste internationale federalistische congres in Parijs in 1945.
Hirschmanns politiek engagement eindigde niet na de Tweede Wereldoorlog. In 1975 richtte zij in Brussel de Association Femmes pour l’Europe (Vrouwen voor Europa) op.
Een kopie van de Italiaanse identiteitskaart van Ursula Hirschmann.
Publicatie
Meer over leven en werk van Ursula Hirschmann en over haar bijdrage aan het Europese project