Helmut Kohl był drugą osobą spośród zaledwie trzech, które otrzymały Honorowe Obywatelstwo Europy od Rady Europejskiej. Był to wyraz uznania dla jego wieloletniej pracy na rzecz integracji i współpracy w Europie.
Jako prezydent Francji Mitterrand popierał rozszerzenie UE i przyjęcie do niej Hiszpanii i Portugalii. Wierzył też w dalszą integrację i opowiadał się za przyjęciem w 1986 r. Jednolitego aktu europejskiego, który stworzył pierwsze podstawy prawne dla jednolitego europejskiego rynku.
Kohl i Mitterrand osiągnęli ten cel wspólnie – w 1992 r. przyjęto traktat z Maastricht i marzenie o jednym, ponadnarodowym, sprawnie funkcjonującym rynku stało się rzeczywistością.
Zdjęcie: Prezydent Mitterrand i kanclerz Kohl trzymają się za ręce przed wieńcami przy kostnicy w Douaumont, niedaleko Verdun (1984 r.)
Biografia na tle czasów
Kohl był najdłużej urzędującym niemieckim kanclerzem XX wieku – pełnił tę funkcję przez 16 lat. Podobnie Mitterrand był prezydentem Francji przez 14 lat – najdłużej w historii Francji. Mitterand zmarł w 1996 r., Kohl w 2017 r. Obaj przez dziesiątki lat służyli swoim ojczyznom i Europie.
Prezydent Mitterrand i kanclerz Kohl trzymają się za ręce przed wieńcami przy kostnicy w Douaumont, niedaleko Verdun (1984 r.)
Wizja Europy
Kohl i Mitterrand ciężko pracowali, by po wojnie odbudować stosunki francusko-niemieckie, i obaj podkreślali znaczenie pokoju między tymi narodami dla integracji europejskiej. Słynna fotografia trzymających się za ręce Kohla i Mitterranda, zrobiona 22 września 1984 r. na ceremonii z okazji 70. rocznicy wybuchu pierwszej wojny światowej, trafiła na pierwsze strony gazet na całym świecie i przeszła do historii. Stała się symbolem postępów poczynionych przez Francję, Niemcy i Europę od zakończenia drugiej wojny światowej.
W 1988 r. za wieloletnią pracę na rzecz stosunków francusko-niemieckich Kohl i Mitterrand otrzymali Międzynarodową Nagrodę Karola Wielkiego, przyznawaną za działania na rzecz zjednoczenia Europy.
Publikacje
Więcej informacji na temat życia i osiągnięć Kohla i Mitterranda oraz ich wkładu w projekt integracji europejskiej