Przejdź do treści głównej

Pomoc humanitarna i ochrona ludności

Europejskie wartości humanitarne w praktyce

W przypadku wystąpienia poważnych klęsk żywiołowych lub kryzysów humanitarnych Unia Europejska udziela pomocy krajom i ludności zarówno w Europie, jak i poza jej granicami. Pomoc ta dostosowana jest do potrzeb.

Co roku kraje UE znajdują się wśród największych dawców pomocy humanitarnej na rzecz milionów ludzi na całym świecie. Wartość tej pomocy stanowi 1 proc. całkowitego rocznego budżetu UE, co oznacza, że na jednego obywatela UE przypadają 4 euro.

Unijne działania w tym zakresie opierają się na zasadach humanitaryzmu, neutralności, bezstronności i niezależności, zapisanych w Konsensusie europejskim w sprawie pomocy humanitarnej.

W ramach działań pomocowych UE wspiera najsłabsze grupy społeczne, zapewniając im: 

-    żywność
-    schronienie
-    opiekę zdrowotną
-    dostęp do wody i kanalizacji
-    edukację w sytuacjach nadzwyczajnych.

Sieć ekspertów ds. pomocy humanitarnej Komisji Europejskiej jest aktywna w ponad 40 krajach na całym świecie i umożliwia monitorowanie na bieżąco sytuacji kryzysowych i operacji pomocowych.

Pomoc przekazywana jest za pośrednictwem ponad 200 międzynarodowych i lokalnych organizacji i agencji partnerskich.

Reagowanie na kryzysy i sytuacje nadzwyczajne na całym świecie

Dzięki Unijnemu Mechanizmowi Ochrony Ludności Unia i państwa europejskie spoza UE pełnią kluczową rolę w koordynowaniu reakcji na sytuacje kryzysowe w Europie i na świecie. 

Bieżące kryzysy i sytuacje nadzwyczajne monitorowane są przez Centrum Koordynacji Reagowania Kryzysowego. Państwa uczestniczące w Unijnym Mechanizmie Ochrony Ludności współpracują ze sobą także w zakresie oceny ryzyka, gotowości na wypadek klęsk żywiołowych i planowania.

Pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych może przybierać różne formy, np. dostarczanie żywności, schronienia lub sprzętu, wysyłanie specjalnie wyposażonych zespołów albo ekspertów, którzy na miejscu zajmują się oceną sytuacji i koordynacją działań. 

UE posiada również własne rezerwy umożliwiające jej reagowanie w sytuacjach nadzwyczajnych – „rescEU”. Rezerwy te obejmują:

-    flotę samolotów i śmigłowców gaśniczych
-    samoloty do ewakuacji medycznej
-    zapasy artykułów medycznych oraz szpitale polowe
-    zasoby transportowe i logistyczne, a także materiały niezbędne do budowy tymczasowego schronienia
-    generatory energii
-    rezerwy umożliwiające reagowanie na zagrożenia chemiczne, biologiczne, radiologiczne i jądrowe (CBRJ).

Rezerwy rescEU są w całości finansowane przez Unię Europejską, która pokrywa wszelkie koszty zakupu, eksploatacji i utrzymania.

Galeria wideo